1. کربن یک عامل مهم موثر بر تمایل به خاموش شدن است. محتوای کربن افزایش می یابد، نقطه MS کاهش می یابد و تمایل به خاموش شدن افزایش می یابد. بنابراین، در شرایط رضایت بخش بودن خواص اساسی مانند سختی و استحکام، باید تا حد امکان محتوای کربن کم انتخاب شود تا اطمینان حاصل شود که خاموش کردن آن آسان نیست.
2. تأثیر عناصر آلیاژی بر تمایل به خاموش شدن عمدتاً در تأثیر خاموشی، نقطه MS، تمایل به رشد اندازه دانه و کربن زدایی منعکس می شود. تأثیر عناصر آلیاژی بر قابلیت خاموشی بر تمایل به خاموش شدن تأثیر می گذارد. به طور کلی، خاموشی افزایش می یابد، اما در حالی که خاموشی افزایش می یابد، می توان از محیط خاموش کننده با ظرفیت خنک کننده ضعیف برای جلوگیری از تغییر شکل و ترک خوردن قطعات پیچیده با کاهش تغییر شکل خاموش کننده استفاده کرد. بنابراین، برای قطعات با اشکال پیچیده، به منظور جلوگیری از خاموش شدن ترک، طرح بهتری است که فولاد با قابلیت خاموش شدن خوب را انتخاب کنید و از محیط های کوئنچ با ظرفیت خنک کنندگی ضعیف استفاده کنید.
عنصر آلیاژی تأثیر بیشتری روی نقطه MS دارد. به طور کلی، هر چه فولاد MS کمتر باشد، تمایل به خاموش شدن بیشتر است. هنگامی که نقطه MS بالا باشد، مارتنزیت تولید شده توسط انتقال فاز ممکن است بلافاصله تعدیل شود، بنابراین بخشی از تنش انتقال فاز حذف شده و از خاموش شدن جلوگیری می شود. بنابراین، هنگامی که محتوای کربن تعیین می شود، باید مقدار کمی از عناصر آلیاژی یا فولاد با تاثیر کمتر بر نقاط MS انتخاب شود.
3. هنگام انتخاب فولاد، حساسیت به گرمای بیش از حد باید در نظر گرفته شود. گرمای بیش از حد و فولاد حساس به راحتی باعث ایجاد ترک می شود، بنابراین هنگام انتخاب مواد باید به آن توجه شود.
